| PRAKTIJK VOOR THERAPIE EN COACHING | JAN ANNE LOONSTRA |
GEZONDHEID!
HOE DOE JE DAT?
Als we iemand ontmoeten vinden we het vanzelfsprekend dat er gevraagd wordt naar de gezondheid: ‘Hallo, hoe gaat het ermee? Goed gezond?'. Bij het klinken van een goed glas wijn proosten we op elkaar's gezondheid. Als iemand niest hoor je meestal iemand reageren met ‘Gezondheid!'. Het is zo eigen geworden dat je er bijna niet meer bij stil staan wat er werkelijk mee bedoeld wordt, laat staan wat er mee aan gegeven wordt.
Je hebt het vast wel eens meegemaakt dat je aan iemand vroeg hoe of het met hem/haar gaat. Onbewust hoop je dat het je een antwoord krijgt wat je wilt horen: ‘Goed'. Maar oh wee, als dat niet gebeurd. Als de ander al zijn vervelende situaties en klachten als een waterval over je uitstort. Wat dan? Je weet zelf het beste hoe dat bij jou voelt.
Maar wat is gezondheid nu eigenlijk? Wat wordt echt bedoelt met gezondheid?
En hoe ziet de andere kant er uit, de tegenhanger van gezondheid?
In het kort komt het er op neer dat onder gezondheid kan worden verstaan: een algemeen welbevinden. ‘Je goed voelen' is meestal de term die het makkelijkst gebezigd kan worden als het gaat over gezondheid. Maar als je om je heen kijkt dan zien je dat er veel mensen zijn die niet het ‘goede' gevoel hebben, integendeel, ze voelen zich verre van ideaal. Niks welbevinden, niks goed gevoel.
Kort gezegd:
'ziekte wordt van buitenaf bestreden en gezondheid van binnenuit komt'
In onze cultuur is het een ingeslepen gewoonte om bij m.n. lichamelijke klachten een arts te raadplegen. Heel gewoon. Daar betaal je ten slotte premie voor. Maar is er na het consult ook iets veranderd? Ik laat zaken als blindedarm ontsteking, een been/pols breken, enkel verzwikken en nog vele vergelijkbare vervelende situaties buiten beschouwing. Waar het mij om gaat is of jij eerst bij jezelf te rade gaat of een ‘gang' naar je huisarts zinvol is. Wat verwacht je van dat bezoek? Wat wil je horen van je huisarts? Zijn waarheid? Of wil je dat hij gaat zeggen wat jij graag wil horen? Met andere woorden: durf je verantwoordelijk te zijn voor je eigen gezondheid en daarmee de macht weer naar je toe te trekken waardoor jij jezelf weer in een positie brengt waarin jij je eigen keuzes kunt maken met betrekking tot je leven, en dus over je gezondheid.
'In leven blijven is niet zo moeilijk, het leven LEVEN wel'
Het is een aards, natuurlijk gegeven, dat alles wat er gebeurd onderhevig is aan het principe van
'oorzaak en gevolg'
Als we dat principe als uitgangspunt nemen dan begrijpen we beter het begrip:
'Gezondheid: Hoe doe je dat?'
Hoe het werkt?
Stel je zelf eens de vraag: ‘Doe ik wat ik voel?' of ‘Wil ik wat ik voel?'. Neem ruim de tijd voor jezelf om de vraag op je in te laten werken. Eventueel haal je daar het schema bij van de pagina ‘hoeveel invloed hebben onze ouders op ons leven?' en ga naar het plaatje met het mannetje, het schema van de prikkeloverdracht. Ga bij jezelf na hoeveel situaties zich voor gedaan hebben waarin jij de prikkel die binnen kwam ook op een natuurlijke wijze een vervolg hebt gegeven.
Volg daarbij de natuurlijke weg: je krijgt een prikkel binnen, dit kan zowel positief als negatief zijn, dat geeft je een gevoel, dat gevoel zorgt er voor dat je daarbij een beeld, een plaatje, een voorstelling kan maken. Het beeld geeft jou een impressie waardoor het mogelijk is om al het voorgaande om te zetten in gedrag, actie. Jou actie, jou gedrag leidt dan tot de bevrediging van de prikkel die binnenkwam.
Uitgangspunt is dat alle binnenkomende prikkels positief of negatief kunnen zijn
Essentieel in het geheel is de wijze waarop jij met je eigen emoties omgaat.
Hoe respectvol en serieus neem jij je eigen emoties en gevoelens?
Maar wat gebeurt er als je de natuurlijke weg niet volgt? Als je tegen je eigen natuur ingaat? Met andere woorden: als je iets doet terwijl je het eigenlijk niet wil. Je verstand zegt ja tegen de situatie en je gevoel zegt nee. Je verstand neemt dan de macht over door je gevoel te onderdrukken. Je verstand, je mind, heeft waarschijnlijk veel goede redenen om jou duidelijk te maken dat je beter mee kan gaan met het idee in je hoofd dan dat jij je eigen gevoel, je eigen weg gaat volgen. Daarover later meer onder de noemer ‘mind'.
De buik
De buik is er niet alleen voor ons voedsel, het verteren ervan, of om de opbouwstoffen voor ons lichaam er uit te halen.
Het is een uitgelezen gebied die wij goed kunnen gebruiken als ‘opslagplaats' van onze gevoelens, onze emoties.
De fijne, prettige gevoelens slaan wij op in onze buik. Deze geven ons een goed gevoel en zitten ons niet in de weg. Een goed gevoel werkt door in situaties van alledag en kleurt alles positief.
Met vervelende en onprettige gevoelens, zoals boosheid, onrechtvaardigheid, jaloezie en machteloosheid gaat het op de zelfde manier, alleen voelt het dan vervelend. Deze emoties werken namelijk ook door in alledaagse situaties. Zij kunnen je dagelijks leven volkomen vergallen. Vervelende situaties en de daar aan klevende emoties blijven in de buik ‘hangen' om dat het niet af is. De situatie heeft geen goed einde mee gekregen. Je hebt de situatie niet goed afgesloten, tot een voor jouw gevoel goed einde gebracht.
De vraag die jij je dan kan stellen is: ‘heb ik wel gehandeld naar wat ik wil(de)?
Hoe vaker het voorkomt dat je situaties niet goed afsluit, hoe meer jij je buik laat ‘vollopen' met ‘frustraties' van situaties waarin je iets deed wat je eigenlijk niet wilde.
Je buik zit ‘vol'. Vol met zaken, situaties, die je niet wilde en niet afgemaakt hebt. Of niet uitgevoerd hebt omdat je misschien bang was voor de (misschien negatieve) reacties van anderen.
Stel je zelf eens de vraag: ‘Hoe vaak ben ik mee gegaan in een situatie terwijl mijn gevoel iets anders wilde?'.
Veel gezondheidsklachten doen zich voor in de buik, het bekkengebied en de onderrug. Je gevoel inhouden vindt vooral plaats in dit gebied. De eerste drie chakra's zijn werkzaam in dit gebied. Drie chakra's welke werken op het gebied van aarden, daadkracht en wilskracht. De symboliek van aarden, de 1e chakra maakt duidelijk hoe je als mens tegenover het begrip 'bezitten' staat, iets willen behouden. Het gaat hier om zowel materiele - als immateriële zaken. Met hoeveel soepelheid of hoe krampachtig gaat een mens om met bezittingen. ‘Wat is van mij, en wat is van de ander? Kun je gemakkelijk iets weggeven, afstand doen van iets.
De 2e chakra symboliseert de daadkracht, de actie en het initiatief . Sta je voor wat je wilt, toon jij je kracht, doe je een stap naar voren om over te gaan tot actie en initiatief? Ga je bij de pakken neer zitten? Of nog sterker: ‘Laat je het over aan een ander?'
De zonnevlecht of miltchakra, de 3e chakra, staat voor de wilskracht . Heb je helder en duidelijk als het gaat om wat je wilt. En wat belangrijk is: Voer je ook uit wat je wilt? Als je weet wat je wilt, ga je er dan ook voor?
Essentieel voor kwaliteit van leven is jezelf uit te drukken. Dit vindt vooral in het onderlichaam plaats. Het gebied van de drie onderste chakra's.
Een andere mogelijkheid is dat er iets krachtigs buiten jou is waardoor je de situatie niet af kan sluiten. Om inzicht te krijgen in dergelijke situaties kun je kijken naar de functie van de mind.
De mind
De mind kunnen we vergelijken met de harde schijf van de computer. De mind wordt door ons gebruikt om al onze ervaringen, zowel verbaal als non-verbaal, en gedachten op te slaan. Het is een wandelend archief met meer mogelijkheden dan we tot nu toe weten. Zo nodig kunnen we daar op terug vallen en putten uit die onmetelijke bron aan kennis wat daar in de loop van ons leven is opgeslagen. Het is echter de vraag of alles wat daar ligt opgeslagen ook van ons zelf afkomstig is? Het antwoord kennen we allemaal. Veel informatie, ‘ballast', is van buitenaf gekomen. Laten we ons beperken tot het gebied van de waarden en normen. Tot circa het 6e jaar heeft het kind in principe alles geregistreerd van wat er om hem heen plaats vond. We noemen dat gemakshalve de inprentingperiode. Het kind slaat letterlijk alles op, wat het voelt, ziet en hoort. Het kan nog niet onderscheiden. Je kunt stellen dat wat wij dus in ons hoofd hebben, waarden en normen zijn die uit een zeer wijd verspreid netwerk komen. Vader en moeder, broer(s) en zuster(s), grootouders, basisschool, familie, vriendjes, werk, club, kerk, buurt en vele andere contacten. Deze hebben jou informatie gegeven over wat zij vinden hoe het in het leven werkt, en vooral hoe het hoort, en moet natuurlijk. Los van wat jij zelf vindt. Je kunt je voorstellen wat een hoeveelheid informatie jij in je hoofd mee draagt zonder je er direct bewust van te zijn. Je hersenen moeten dus erg hun best doen om te kunnen onderscheiden wat van jou is en wat van de ander(en). Dus! Weet wat je te wachten staat als je met deze materie aan de slag gaat.
Denken en voelen
Over wat we bedoelen met ons denken en voelen zijn we het in de regel eens. Maar hoe we ermee omgaan is een ander verhaal. Uitgangspunt is het volgende: Het hoofd kan alleen denken, en niet voelen. Dus laten we het hoofd van nu af alleen datgene doen waar het voor bedoeld is: namelijk denken!
De buik is het gebied wat alleen kan voelen, en al helemaal niet denken. Ook hier gaan we ervan uit dat we de buik gebruiken voor het gevoel, en proberen we het niet zover te krijgen dat het ook kan denken. In het dagelijkse leven merken we dat het erg moeilijk is om denken en voelen als aparte grootheden te gebruiken. Velen van ons praten over hun gevoel terwijl ze het hebben over hun denken, in hun hoofd zitten. En terwijl ze aan het denken zijn verwoorden ze dat met ‘ik heb het gevoel dat………..'!Al met al een ingewikkelde situatie. Hoe zit het dan wel ?
De ontwikkeling van de mens laat zien dat ons gevoel er vanaf het begin is geweest en dat het denken een verdere uitbouw is van onze ontwikkelingen. Onze mind is in feite een orgaan, dat kan denken, die ondersteunend is voor ons gevoel. Wij zijn het enige wezen op aarde, voor zover wij weten, dat kan nadenken over zijn denken. Wat overigens geen garantie biedt voor succes .
Het is voor ons van belang dat wij alert zijn over ons denken en voelen; komt ons voelen uit onze buik of ‘bedenken' we ons gevoel in ons hoofd. Zijn onze gedachten helder en oprecht, wordt het ondersteund door onze buik, dan blijkt dat onze intuitie om het hoekje komt kijken. Het is onze intuitie die haarscherp kan waarnemen hoe een situatie zich aandient. Volgen wij de prikkel die een situatie ons geeft, of gaan wij te rade bij onze ondersteunende ‘mind ?
De prikkeloverdracht
Vanuit het psychotherapeutische werk gaan we ervan uit dat alle prikkels via de buik binnenkomen. Ieder moment van de dag krijgen we prikkels binnen, de ene prikkel kunnen we gemakkelijk hanteren, de andere ‘haalt' ons uit balans, we raken geïrriteerd en meestal reageren we ons ergens op af. Dat kan zowel positief als negatief zijn. Het gedrag wat je laat zien als gevolg van zo'n prikkel is een natuurlijk gedrag, een natuurlijk proces. Het is een onderdeel van ons mens zijn die ons compleet maakt. Het geeft ons de mogelijkheid onze eigen wil in daden om te zetten. Tot het moment dat de mind er bij betrokken wordt. Op basis van alle waarden en normen die wij tot ons genomen hebben in de loop van ons leven, laten wij onze mind als een soort ‘checklist' langs de prikkels, kan ook één prikkel zijn, gaan, om deze prikkels op alle veiligheidsaspecten te controleren. De mind controleert of het voor jou wel goed is om op de prikkel te reageren. Aan de hand van alle waarden en normen die jij in de loop van je leven hebt opgeslagen, of misschien beter gezegd hebt ‘geslikt', gaat de mind bepalen of je gaat reageren of juist niet. Reageren op prikkels is een natuurlijk proces. Prikkels, en de reactie daarop, onderdrukken of inhouden, is dus een tegennatuurlijk proces. We kennen allemaal het gevleugelde begrip ‘laat mij maar verstandig zijn!'. Laten we eerlijk zijn naar ons zelf: ‘Hoe vaak heeft ons dit een goed resultaat opgeleverd en kunnen wij de keren tellen dat het ons een vervelend gevoel heeft bezorgd?' .
Als wij een prikkel binnen krijgen, via de buik, dan begint het verwerkingsproces. Wat is de inhoud van deze prikkel, en wat wil ik ermee? Volg ik de lijn van de prikkel of laat ik eerst mijn mind er naar kijken? Mind gaat flitsend snel alle voor's en tegen's bij langs om een keuze te maken: doen of niet doen!
Dit is nu de worsteling die wij tegemoet gaan. Hier gaat de mind ons vertellen waarom wel of niet te reageren. Als de mind jou het groene licht geeft levert je dat meestal geen problemen op. Als de mind jou het seintje geeft om niet op de prikkel in te gaan begint ook direct je worsteling tussen je gevoel en je mind. We weten uit onze ervaringen dat dit meestal niet de prettigste momenten zijn in ons dagelijks leven .
Wat gebeurt er in een dergelijke situatie waarin wij een prikkel binnen krijgen?
Vanaf het moment dat de prikkel binnenkomt, positief of negatief, is er sprake van een op gang gebrachte energiebaan. De energie, die gekoppeld is aan de prikkel, wil in feite zijn werk afmaken, zichzelf niet frustreren. Zie het plaatje van het mannetje van de prikkeloverdracht. De prikkel komt binnen (1), geeft je een gevoel (2), positief of negatief, na het gevoel krijg je daar een plaatje, een voorstelling van (3). Op basis van dit alles kom je tot gedrag (4). Je gedrag is dan weer de bevrediging (5) van de oorspronkelijke prikkel. Als dit alles volgens het natuurlijke proces verloopt, is er niets aan de hand zou je zeggen. Klopt. Uitgangspunt is wel dat alles wat je wilt bereiken niet over de rug van een ander gaat, dat een ander nooit de dupe mag worden van jouw actie en gedrag .
Vervelend kan het worden als je tot actie (4) wil overgaan terwijl je mind en je gevoel nog niet op elkaar afgestemd zijn, niet tot een bewuste opstelling is gekomen. Wat heeft de mind gevonden in het brede scala van ‘waarden en normen' die in jou zijn opgeslagen? Als de mind je groen licht geeft voor actie, met als doel de bevrediging van de oorspronkelijke prikkel, dan is er weinig aan de hand.
Heeft de mind echter iets gevonden waarvan hij vindt dat je de actie niet verder moet uitvoeren dan roept hij heel hard in je oor: ‘ho, ho, niet uitvoeren' '.
Wat zal een ander daar van vinden?
De reden dat de mind aangeeft dat je moet stoppen kan heel divers zijn. De sterke kant van de mind is dat het afwegingen kan maken, dat iets in je voor- of nadeel gaat werken. De mind kan bedenken hoe de wereld om je heen zal reageren op je verdere actie, je handeling. In hoeverre kunnen we dan spreken van het beschermen van jezelf door of onder invloed van je mind. Onze mind gaat ons vertellen wat anderen, de wereld om ons heen, van onze uitspraken, ons gedrag vinden. Onze mind kan ons vertellen wat anderen ervan vinden. En daar kunnen wij met ons gevoel weer op reageren. Het verwordt dus tot een interne worsteling. We willen iets, maar luisteren toch liever naar wat de mind adviseert, beter gezegd dicteert. Onze mind krijgt (van onszelf) op deze manier de status van dictator. En we weten allemaal wat een dictator doet, hoe hij zich gedraagt en op welke wijze hij met zijn onderdanen (ons gevoel) omspringt. Ons gevoel is overgeleverd aan de mind. Die mag van nu af bepalen wat we doen en vooral wat we mogen voelen. Hier lopen we tegen ons eigen manipulatiegedrag aan. Het door ons zelf gecreëerde: pijn, verdriet en teleurstelling .
Gevolgen voor de buik
Is onze mind verheven, door onszelf, tot een dictator dan blijft de vraag waar de energie heen gaat die met de prikkel binnengekomen is.
Simpelweg gezegd wordt de energie met de daaraan klevende actie opgeslagen in je buik. Het kan nergens anders naar toe.
Wat treffen we aan in de buik? Allerlei vitale organen: darmen (dunne en dikke), maag, nieren, lever, milt en mannelijke/vrouwelijke voortplantingsorganen.
De opgeroepen energie blijft niet rond stromen maar slaat maar al te vaak op de organen in het gebied van de buik, van middenrif tot bekkenbodem.
Dat proces begint al heel vroeg in ons leven. Vraag maar eens aan een schooljuf hoe een kind reageert als het zich niet prettig voelt. Kinderen wrijven over hun buik en geven aan de ze zich niet lekker voelen, ze geven hiermee exact aan welke invloed de sfeer in die situatie op hun heeft .
Buikklachten
Veel lichamelijke klachten manifesteren zich in het gebied van de buik. Van middenrif tot bekkenbodem, inclusief heupen en genitaliën en onderrug. Klachten aan de lever en nieren, van lichte klachten tot transplantaties.
Heupklachten, versleten heupen, pijnlijke onderrug, klachten t.a.v. de bekkenbodem en darmklachten zoals ziekte van Krohn (totale darmen) en Colitus Ulcerosa (dikke darm). Het aantal patiënten van laatst genoemde neemt per jaar met 6% toe.Een ieder van ons heeft ervaring met spanning en stress. Deze stress zet zich vast in m.n. het buikgebied. Als we niet lekker in ons vel zitten dan speelt de buik meestal een hoofdrol. Een onprettig (aan)voelende buik tast de essentie van kwaliteit van ons leven aan. Als de prikkeloverdracht verstoord raakt loopt onze buik ‘vol'. Het is het resultaat van ons eigen gedrag van onderdrukking van ons gevoel, onze mond houden, situaties ‘slikken', je gesloten opstellen en vooral buigzaamheid tonen naar anderen, jouw buitenwereld.
Hier begint het dus behoorlijk te ‘knijpen'. De mind houdt jou dus voor de gek. Terwijl we weten dat ons gevoel en intuitie ons nooit verraden. Geen actie of handeling zorgt voor een directe worsteling tussen gevoel en verstand .
Onderzoek je zelf
Hoe krijgen wij inzicht in ons eigen gedrag. Met als achterliggende gedachte ‘doe ik wat ik wil'? De mind richt zich op argumenten die waarden en normen vorm geven, is opwaarts gericht. De buik, aards gericht, is alleen maar een bundeling, een opslagplaats voor emoties. Tussen beide gebieden ligt een bijzonder orgaan: het hart. In hoeverre kan het hart in naam der liefde een bemiddelende rol spelen?
Ga bij jezelf na hoe het hart bij jou werkt tussen jou mind en jou buik, jou gevoelens .
Hoe ziet ons verdedigingssysteem eruit?
Opvoeding kan ook gezien worden als een stevige training waarbij allerlei gedragspatronen er goed in 'geheid' worden. De één kan er wat beter mee omgaan dan de ander. Velen van ons hebben littekens opgelopen in dat proces naar volwassenheid. We kunnen dergelijke littekens vergelijken met de littekens bij een boomstam. Alles wat de boom heeft ervaren laat zijn sporen achter. Zo ook bij ons mensen, zowel fysiek als psychisch (emotioneel). Zoals bij een boom zien we ook bij ons mensen dat littekens in de loop der jaren vervagen, kleine littekens verdwijnen veelal, de grotere blijven ons hele leven zichtbaar.
Als je rechtop staat kun je als het ware cirkels om je heen visualiseren.
Binnen de 1e cirkel bevind zich je kern , je ziel , ook wel je essentie genoemd.
Daar buiten leg je een grotere 2e cirkel waarin zich onze emoties bevinden.
Daarom heen ligt een 3e cirkel die het fysieke, ons lichaam , weergeeft.
De buitenste, 4e cirkel, is het domein van ons EGO .
Ik hanteer dit principe om de invloed weer te kunnen geven waar wij als gevoelige mensen tegen aanlopen of situaties die ons diep kunnen raken
|
1e cirkel: de kern vormt onze Essentie |
Al deze begrippen staan symbool voor een bepaald, specifiek gedrag.
Het gaat hier om defensief gedrag .
De kern vormt onze essentie, dat is wat wij zijn. Je kunt hier spreken van de essentie van de ziel. Je ziel geeft aan wie je in de kern bent. Hier liggen je werkelijke mogelijkheden die je kunt gebruiken om het leven kwaliteit te geven. We hebben echter allemaal wel eens de ervaring gehad dat wij tot in onze ziel (kern/essentie) geraakt zijn. We kennen die ervaring nog precies. Zo iets vergeten we niet snel. In aanleg is de kern dus de blauwdruk die je kunt gebruiken om je leven vorm te geven en in te vullen, je eigen kleur te geven.
Onze emoties , binnen defensief gedrag, staan voor angsten, boosheid, schaamte enz..
Het lichaam laat zien, bij defensief gedrag, welke patronen wij vasthouden en gebruiken voor onze verdediging, zoals droefheid, vastklemmen, teneergeslagen. Lichaamstaal is vandaag de dag een veel gebruikt begrip. Hoe het lichaam zich uitdrukt zegt daarmee veel over hoe het zich gedraagt tussen de emoties en het EGO. Het kan een worsteling zijn tussen deze twee.
De buitenste laag vertegenwoordigt ons EGO . Het EGO bedient zich, binnen het defensieve gedrag, van uitingen door: oordelen, beredeneren, rationalisaties, vaste beginsels, projectie en ontkenning. Het EGO staat elk moment van de dag bloot aan prikkels van de buitenwereld. Deze kunnen variëren van opmerkingen over ons uiterlijk, ons gedrag, hoe we kijken, de manier waarop we ons uiten ed.. Zelf zijn we ook goed in staat om zaken te bedenken waardoor we gaan denken wat anderen ervan vinden, vooral als we aan die gedachten een verwachting koppelen. Dit defensieve systeem zorgt ervoor dat wij alles in ons lichaam ‘vast zetten' .
In een natuurlijke staat van zijn manifesteren situaties zich met de bedoeling om de kern/essentie, onze ziel te honoreren. We willen simpelweg beloond worden. Hoe eenvoudig het ook mag klinken. Als onze kern/essentie niet gehonoreerd wordt reageert het via de emotie. Het kan niet anders. Onze kern heeft een beloning nodig als bevrediging voor zijn behoefte. Als wij afstand nemen van onze kern/essentie dan frustreren wij onze emotie en slaan wij deze frustratie op in onze cellen.
Ons lichaam bestaat ‘slechts' uit miljarden cellen, we hebben dus genoeg ruimte om alles op te slaan. Hoe meer wij onze cellen als opslagplaats gebruiken voor onze frustraties, hoe meer wij deze frustraties via ons ego aan de wereld, de ander tonen. Als de wereld, onze omgeving hier niet op reageert, dan beginnen we ons af te sluiten voor de buitenwereld.
Als we een defensief systeem kunnen ontwikkelen, dan kunnen we ook een natuurlijke staat van zijn creëren.
We gaan dan uit van de zelfde principes:
|
1e cirkel: kern/essentie - de ziel is hier blanco, maagdelijk |
We hebben al geconcludeerd dat als de kern niet gehonoreerd wordt, het (af)reageert via de emotie.Deze emotie tonen wij aan de wereld, onze directe omgeving. Reageert onze omgeving niet dan blokkeren wij onze emoties en sluiten ons af. Dit heeft tot gevolg dat we ons zelf pijn doen vanuit een onmachtsituatie. Zijn we bang om de ander, de wereld pijn te doen of zijn we bang dat de ander, de wereld ons nog meer pijn bezorgt? Je kunt stellen dat pijn alleen kan verdwijnen als de kern contact maakt met de buitenste cirkel, het EGO.
Bij baby's en kleine kinderen kunnen we dit gedrag goed waarnemen. Als een baby huilt dan huilt het hele lijfje, als het plezier heeft en lacht, lacht het hele lijfje mee.
Harmonie met de emotie die zich in het ‘hier en nu' manifesteert geeft een balans in onszelf. We verbinden onze kern, via de emotie met ons lichaam, naar onze buitenkant, ons EGO.
‘Luisteren' naar ons binnenste, onze kern, leert ons makkelijker en vloeiender om te gaan met onze emotie, de beleving van ons lichaam en ons uitdrukken van ‘wie je bent', het EGO, aan jouw omgeving, de buitenwereld .
Een natuurlijke staat van zijn ondersteunt je kern, en laat je flexibel reageren op situaties. De kern laat dan een toename zien van creativiteit. Fysiek kun je bijvoorbeeld waarnemen dat de huid gaaf en van goede kwaliteit wordt. De ogen zijn meer sprankelend .
Vechten of vluchten
Door de dag heen kennen we vele situaties die we gemakkelijk kunnen hanteren, het komt er niet op aan, de situatie is geen halszaak. Soms vinden we het niet de moeite waard om ons er druk om te maken. Er zijn echter ook situaties waarin er wel het één en ander van ons verwacht wordt.
In die situaties hebben we de keuzemogelijkheid om te vechten of te vluchten. Als je kiest voor de confrontatie zal je vooraf een inschatting gemaakt moeten hebben: ‘red ik mezelf in deze situatie of heb ik geen schijn van kans?'. Door dicht bij je gevoel te blijven geef jij je intuitie de gelegenheid om je van advies te dienen. Maar hoor ik je denken: ‘Hoe onderscheid ik mijn voelen van mijn denken? Als je dat moeilijk vindt is het belangrijk dat jij je bewust wordt van de beelden die je hebt uit je opvoeding. Welke voorbeelden heb je meegekregen van ouders, familie, school, club, vrienden, relaties ed.. Als blijkt dat je ‘gereedschap' meegekregen hebt waar je niet voldoende aan hebt, zal het voor jou een oefening worden in het ontwikkelen van ‘gereedschap' waarmee jij beter in het leven uit de voeten kunt, met vallen en opstaan dus.
Belangrijk is dat jij jezelf accepteert, precies zoals je bent, met alles erop en eraan. Heb je een balans gevonden tussen jouw kern en jouw EGO dan zul je ervaren welk een gevoel van rust en vrede dat geeft.
Als je gewend bent om altijd rekening met ‘de ander' te houden zal dat een grote omschakeling zijn. De overgang van een situatie waarin je ander ‘pleased', naar eigen verantwoordelijkheid nemen en voor je mening uitkomen, is niet altijd even gemakkelijk. In tegendeel. Ten eerste ben je zelf druk aan het oefenen en ten tweede heeft je omgeving tijd nodig om aan je nieuw gedrag te wennen. Je aandacht gaat naar twee kanten. Velen van ons hebben niet geleerd om zich te uiten in situaties met confrontaties en conflicten.Het leven is geven en nemen, als we dat in balans krijgen zal dat veel bevrediging geven.
Wat herken je?
- Ik heb altijd koude voeten: te weinig aarding, onzekerheid over je plaats, of je er (daar) wel mag zijn (van de ander), hierdoor ontstaat angst.
- Angst: als je niet kunt aarden, maak je geen contact met die angst. Contact en aarding zorgen dat je met de angst aan de slag kunt om het te laten oplossen.
- Fijne gevoelens: deze komen altijd van onder af vanuit de buik, de aarding is goed.
- Koude handen – vochtige handen: veel twijfel en onzekerheid over of je er wel mag zijn, of je geaccepteerd wordt door de ‘wereld', je lichaam is niet volledig be'ziel'd
Mensenrechten:
• het recht om te bestaan: vanaf de conceptie
• het recht op behoeftes: vanaf 18 – 22 maanden
• het recht op zelfstandigheid: start rondom de puberteit
• het recht op liefde en seksualiteit: vanaf de puberteit
Devies:
Word wakker!
Herinner wie je bent!
Neem je plaats in!
Dat is de strekking van de levensles waar we allemaal naar op zoek zijn.
Gezondheid:
met gezond verstand
bij je gevoel blijven
van jezelf houden
goed voor jezelf zorgen
gezond egoïsme toepassen
Gegarandeerd dat veel mensen het fijn vinden met jou in hun nabijheid.
Weg met de mind die zich gedraagt als een dictator, neem afstand van alles wat door jou als negatief ervaren wordt.
Lezing en workshop "Gezondheid-hoe doe je dat?" door Jan Anne Loonstra: Kijk hier!
